Ham maddesi ince bitki liflerinden oluşan üzerinde baskı yapılmaya elverişli tabakaya kağıt denir.

Özellikleri ;
Baskı sistemlerine göre kağıtların özellikleri değişir. Baskının oluşabilmesi için gerekli olan temel şart, kullanılan mürekkebin kağıt yüzeyine tutunabilmesidir. Bunun için kağıt baskı esnasında yıpranmamalı ve de liflerinin boya özünden daha dayanıklı olması gereklidir. Bir kağıdın sağlamlığı, çok renkli baskılarda daha da önemli olmaktadır. Baskı makinesi şayet tek veya çok üniteli olduğunda yapılan baskının renk sayısına kağıt makineden 4 veya 8 defa geçebilmektedir. İşte bu geçişlerde kağıt özelliğini yitirmemelidir.
Kağıdın kalitesi içindeki katkı maddeleri ile yakından ilgilidir. Her baskı sistemi kağıttan belli oranda boyayı emme kabiliyeti ister. Kağıt bu niteliği içindeki tutkal miktarı ve yüzeyinin mat veya parlak olması ile kazanmaktadır. Tutkallı kağıtlar daha ayarlı baskı vermektedirler. İçinde tutkal olmayan kağıtlar çabuk nemlenir ve çürük olurlar. Ancak kağıdın boyayı emmesinin bir sınırı olması gerekir. Aşırı emici kağıtlara baskı yapıldığı zaman boyanın arka tarafa geçtiği görülür. Birden fazla boya verildiği zaman bu sefer de renk tonunda değişiklik ve ayarsızlık meydana geldiği görülür. Baskı nedeni ile boya miktarı arttırılamadığında basılan işteki resimlerde renk doyumu sağlanamaz.
Sonuç olarak: Reprodüksiyon orijinale çok uygun olarak yapılsa da aşırı emici kağıt baskı kalitesini düşürür.

Kağıt ne kadar beyaz olursa, basılan resimler o kadar çok kendini gösterir, kontrast ve aydınlık olur. Selülozu fazla olan kağıtlar, selülozu az olan kağıtlara oranla çok renkli baskılara daha uygundur. Bunun iki nedeni vardır. Selülozu fazla olan kağıtların daha beyaz olması,ve bu kağıtların güneş ışıklarından etkilenip, sararmamasıdır.

Kaliteli kağıtta %5 civarında odun vardır. Bu oran kağıdın sağlamlığı ve sertliği için gereklidir. Aksi halde baskı hâlinde basınca dayanamayıp zedelenebilir.